معجزه هاي رياضي و عددي در قرآن







به گزارش پايگاه تحليلي خبري المذهب به نقل از سايت مرکز جهاني اطلاع رساني آل البيت ، مقاله به عنوان معجزه هاي رياضي وعددي در قرآن به همت سيد محمد رضا بحري نوشته شده



خداوند متعال در سوره بقره آيه ي 22 مي فرمايد : «اگر از آنچه که بر بنده خودمان فرو فرستاده ايم در تعجب و ترديد مي باشيد . پس (حداقل) يک سوره مشابه آن بياوريد و در اين کار از هر که خواهيد کمک بگيرد . و در آيه بعد از آن مي فرمايد : «اگر نتوانستيد که هرگز هم نخواهيد توانست از آتشي بترسيد که براي کافران آماده شده است» .



اصولاً قرآن به حدي شيوا و روان است که هر کس حتي کمترين آشنايي با زبان عربي داشته باشد با خواندن يا شنيدن قرآن ناخودآگاه در مي يابد که هيچ فرد سخنوري نمي تواند چنين بياني داشته باشد و کلام و سخن هيچ انساني نمي تواند باشد .



معجزه قرآن فقط به معارف عميق عقلي و اجتماعي ، علوم غيبي و معاني شگفت انگيز و شيوايي و رواني کلام محدود نمي شود و هر روز ابعاد تازه اي از شگفتيهاي قرآن کشف مي شود .



اکنون 20 مورد براي نمونه از اعجازهاي عددي و رياضي قرآن که با استفاده از کامپيوتر تاکنون مشخص شده در زير مي آوريم :



 



1ـ کلمه (امام) به معناي رهبر و زمامدار الهي به صورت مفرد و جمع 12 بار در قرآن کريم تکرار شده است که مطابق است با روايات نقل شده از پيامبر اسلام (ص) از طريق شيعه و سني مبني بر اينکه تعداد امامان بعد از ايشان 12 نفر مي باشند . براي نمونه يکي از آيات قرآن که کلمه امام در ‌آن آمده است ، سوره يس آ‌يه 12 مي باشد: «وکل شييء أحصيناه في امام مبين» و ما هر چيزي را در امام روشنگري جمع نموده ايم .



نام دوازده امام که جانشينان پيامبر (ص) مي با شند عبارتند : 1ـ امام اميرالمؤمنين علي بن ابيطالب (ع) 2ـ امام حسن (ع) 3ـ امام حسين (ع) که امام حسن و امام حسين عليهماالسلام برادر يکديگر مي باشند و هر دو فرزند امام اميرالمؤمنين (ع) مي باشند در حالي که بقيه امامان عليهم السلام نسبت به يکديگر نسبت پدر و پسر دارند 4ـ امام سجاد (ع) 5ـ امام محمد باقر (ع) 6ـ امام جعفر صادق (ع) 7ـ امام موسي کاظم(ع)8ـ امام رضا(ع) 9ـ امام جواد (ع) 10ـ امام هادي (ع) 11ـ امام حسن عسگري(ع) 12ـ امام مهدي (ع) که طبق اعتقادات مسلمانان او زنده و غيرقابل رؤيت و در همه جا حاضر است و روزي قدرت جهان را همراه حضرت عيسي (ع) بدست مي گيرد .



براي اطلاع بيشتر رجوع کنيد به کتاب شريف و مقدس «اسرار آل محمد (ص) » نوشته شاگرد و سرباز فداکار امام اميرالمؤمنين علي عليه السلام جناب سليم بن قيس هلالي .



 



2ـ کلمه (شهر) به معني ماه ، 12 بار در قرآن کريم تکرار شده است که مساوي تعداد ماههاي يکسال است .



 



3ـ کلمه (يوم) به معناي روز ، 365 بار در قرآن کريم تکرار شده است که مساوي تعداد روزهاي يکسال شمسي است .



 



4ـ کلمه (ساعه) 48 بار در قرآن کريم تکرار شده است که در 24 مورد قبل از آن يکي از حروف ذکر شده است و در 24 مورد ديگر قبل از آن حرفي وجود ندارد . بنابراين هر مورد را که در نظر بگيريم مطابق است با تعداد ساعات يک شبانه روز که 24 ساعت مي باشد .



 



5ـ کلمه (سجد) به معناي سجده کرد و مشتقات آن (در زمان ماضي ، مضارع و امر) براي عاقلان 34 بار تکرار شده است که اين عدد برابر است با تعداد سجده هاي واجب روزانه ، چون روزانه 17 رکعت نماز واجب است و هر رکعت 2 سجده دارد .



 



6ـ کلمه (رجل) به معناي مرد مساوي کلمه (امراه) به معناي زن هر کدام 24 بار آمده است .



 



7ـ کلمه (ملائکه) به معناي فرشتگان و کلمه (شيطان) به معناي اهريمن و يا جن هر کدام 88 بار تکرار شده است .



 



8ـ کلمه (استعاذه) به معناي پناه بردن و کلمه (ابليس) به معناي شيطان هر کدام 11 بار به کار رفته است .



 



9ـ کلمه (آخرت) به معناي جهان آخرت و کلمه (دنيا) به معناي اين جهان هر کدام 115 بار تکرار شده است .



 



10ـ کلمه (الحسنات) به معناي خوبي ها و کلمه (سيئات) به معناي گناهان هر کدام 180 بار تکرار شده است .



 



11ـ کلمه (الحياه) به معناي زندگي وکلمه (الموت) به معناي مرگ هر کدام 145 بار تکرار شده است .



 



12ـ کلمه (ارسل) به معناي فرستاد و مشتقات آن 513 بار در قرآن کريم تکرار شده است و نام 28 پيامبري که در قرآن از آنها نامي آورده شده است نيز مجموعاً 513 بار تکرار شده است .



 



13ـ کلمه (الرسل) به معناي پيامبران و کلمه (الناس) به معناي مردم هر کدام 368 بار تکرار شده است .



 



14ـ کلمه (الرغبه) به معناي ميل و کلمه (الرهبه) به معناي ترس هر کدام 8 بار تکرار شده است .



 



15ـ نام مبارک پيامبر اسلام (محمد و احمد) مجموعاً 5 بار در قرآن امده است (4 بار محمد و 1 بار احمد) و کلمه صلوات که به معناي درود مي باشد و بيشتر براي درود فرستادن بر پيامبر و خاندان پيامبر استفاده مي شود نيز 5 بار در قرآن تکرار شده است .



 



16ـ کلمه (ايثار) به معناي گذشت و فداکاري و کلمه (شح) به معناي بخل و تنگ نظري هر کدام 5 بار تکرار شده است .



 



17ـ کلمه (سرور) به معناي شادي و کلمه (حزن) به معناي غم و اندوه هر کدام 4 بار تکرار شده است .



 



18ـ کلمه (الحر) به معناي گرما و کلمه (البرد) به معناي سرما هر کدام 4 بار تکرار شده است .



 



19ـ عبارت (حزب الله) به معناي ياران خداوند و عبارت (حزب الشيطان) به معناي ياران شيطان هر کدام 3 بار تکرار شده است .



 



20ـ در قرآن کريم به اينکه 300 سال شمسي دقيقاً برابر 309 سال تمام قمري است به صورت مستقيم اشاره شده است .



اين مطلب وقتي مشخص شد که يکي از علماي دين يهود از حضرت امام اميرالمؤمنين (عليه السلام) پرسيد : چرا قرآن مدت توقف و خواب اصحاب کهف را 309 ذکر سال کرده است در حالي که در حاشيه تورات ما اين مدت 300 سال نوشته شده است ؟



حضرت امير عليه السلام فرمودند : «سالهاي شما شمسي است ولي سالهاي ما قمري است» .



جالب اينجاست که يکي از اساتيد رياضي اين محاسبات را انجام داده که خلاصه قابل فهم آن چنين است :



سال شمسي يهود 365 روز تمام بوده است . بنابراين 300 سال آنها مي شود :



روز 109500=365×300



در حالي که سال قمري برابر است با 354 روز و 8 ساعت و 48 دقيقه بنابراين 309 سال قمري برابر است با :



روز 109500=]48 دقيقه و 8 ساعت و 354 روز[ ×309



پس معلوم شد که 300 سال شمسي يهود برابر است با 309 سال قمري نه يک روز کمتر نه بيشتر.



اين در حالي است که تا صدها سال بعد از نزول قرآن هنوز شبانه روز به 24 ساعت و هر ساعت به 60 دقيقه و الي آخر تقسيم نشده بود . و حتي ساعت هنوز اختراع نشده بود .



بنابراين حضور هر کلمه در قرآن در مکان خاص و به تعداد معين حادي پيام و مفهوم ويژه اي



مي باشد که در حقيقت يک نوع از اعجاز و معجزه مي باشد . زيرا مجموعه آيات قرآن در مدت نسبتاً طولاني 23 سال و در اوضاع و احوال مختلف مثلاً گاهي در جنگ و گاهي در صلح ، گاهي در مکه و گاهي در شعب ابيطالب و محاصره گاهي در مدينه و گاهي در سفر و گاهي در شب و گاهي در روز بر پيامبر (ص) نازل مي شد و چنين نبود که پيامبر خدا (ص) مانند مؤلفان کتابهاي مختلف مدتي در کتابخانه اي خلوت کند و از سر فرصت و فراغت و يا با رجوع به منابع مختلف کتابي بنويسد .



يکي ديگر از اعجازهاي قرآن که 2 سال قبل توسط يکي از فارغ التحصيلان رشته آمار جناب آقاي کوروش جم نشان کشف شده است :



 



قبل از ‌آنکه آن را توضيح دهيم ابتدا سه نکته را متذکر مي شويم :



الف)همان طور که مي دانيم تعداد کل آيات قرآن کريم 6236 آيه است که يک عدد زوج است .



ب) همچنين مي دانيم که قرآن 114 سوره دارد پس مجموعه شماره سوره هاي قرآن مي شود 6555 که يک عدد فرد است:



(6555=114+000+4+3+2+1)



ج) اگر شماره ي هر سوره را با تعداد آيات آن سوره جمع کنيم عدد مخصوص آن سوره بدست مي آيد مثلاً براي سوره حمد که اولين سوره قرآن مي باشد عدد مربوط مي شود 8‌ (7+1) و براي سوره بقره مي شود 288(286+2) و براي سوره آل عمران عدد مربوط مي شود 203 يعني (200+3) .



حال اگر اين عددهاي به دست آمده براي هر سوره را به تفکيک زوج و فرد در جدول هاي جداگانه اي قرار دهيم نتايج شگفت آوري به دست مي آيد .



جدول عددهاي حاصله ي فرد جدول عددهاي حاصله ي زوج



آل عمران 203 فاتحه 8



مائده 125 بقره 288



انعام 171 نساء 180



0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0



جمع کل 6555 جمع کل 6236



چهار مطلب شگفت انگيز در اين جدول ها ديده مي شود :



الف)مجموع اعداد جدول زوج برابر است با 6236 که مساوي مجموع کل ‌آيات قرآن است و مجموع عددهاي حاصل از جدول فرد برابر است با 6555 که همان عدد حاصل جمع شماره سوره هاي قرآن است .



 



ب) در هر جدول 27 سوره وجود دارند که تعداد کل آيات آن سوره يک عدد زوج است و بنابراين در هر جدول نيز 30 سوره وجود دارد که تعداد کل آيات آن سوره فرد است .



 



ج) در هر جدول به طور مساوي 57 سوره قرار مي گيرد .



 



د) مجموع اعداد جدول زوج يک عدد زوج شده است و مجموع اعداد جدول فرد يک عدد فرد شده است .



 



بدين ترتيب حتي اگر يک آيه از يک سوره اي کم شود يا زياد شود و يا يک سوره جابه جا شود تمام نظم فوق از بين مي رود .



 



بنابراين اين رابطه اثبات مي نمايد که يک سوره و حتي يک آيه از قرآن شريف کم و يا زياد نشده است .



 



اکنون يک نوع ديگر از معجزات قرآن را بيان مي نماييم :



 



خداوند متعال در سوره صف آيه 6 مي فرمايد : «و به ياد آوريد هنگامي که عيسي پسر مريم گفت اي بني اسرائيل من فرستاده خدا به سوي شما هستم در حالي که تورات را که قبل از من نازل شده تأييد مي کند و بشارت دهنده هستم به پيامبري که بعد از من مي آيد و نام او احمد است» .



همچنين خداوند در سوره اعراف ، آيه ي 157 مي فرمايد : «مؤمنان کساني هستند که از پيامبري پيروي مي کنند که از هيچ بشري تعليم نديده است همان پيامبري که يهوديان و مسيحيان نام او را در تورات و انجيل نوشته شده مي يابند» .



حال اگر در همان زمان که قرآن نازل شد ، نام پيامبر در تورات و انجيل وجود نداشت فوراً علماي يهود که دائماً از نزديک مراقب اسلام بودند براي اثبات عدم حقانيت قرآن به مسلمانان اعلام مي کردند که چنين چيزي نيست و تورات و انجيل را به مسلمانان نشان مي دادند .



در حالي که چنين چيزي اتفاق نيفتاد و خود اين مسأله نشانگر اين است که نام مبارک پيامبر در زمان نزول اين آيات در کتابهاي مقدس يهوديان و مسيحيان بوده است و آنها با اين نام مقدس کاملاً آشنايي داشته اند به همين دليل خداوند متعال در سوره انعام آيه 20 مي فرمايد : «اهل کتاب (يهوديان و مسيحيان) پيامبر را مي شناسند همچنانکه فرزندان خود را مي شناسند» .



اما در قرنهاي بعد نام آن حضرت و اوصاف او را از تورات و انجيل به تدريج حذف کردند . و حتي مطالب شرم آوري را درباره بعضي از انبياء الهي وارد کردند تا کارهاي زشت خود را توجيه کنند لذا خداي متعال در قرآن کريم نقشه آنها را خنثي نمود و چهره پاک و واقعي انبياء را مشخص نمود . البته در بعضي موارد کتابهاي مقدس که از تحريف به ميزان زيادي مصون مانده اند مثل انجيل برنابا نام مبارک پيامبر و اوصاف آن حضرت وجود دارد .



و در ساير کتابهاي مقدس اديان ديگر نيز نام و مشخصات آن حضرت آمده است .



براي نمونه :



در کتاب تورات سفر تکوين باب 20 چنين آمده است : «خداي متعال به حضرت ابراهيم بشارت داد به فرزندي که نامش اسماعيل است و اينکه نسل او را بسيار فرمايد و در ذريه اش دوازده امير و يک امت بزرگ قرار خواهد داد » .



توضيح :



بني اسرائيل از نسل حضرت اسحاق مي باشند و پيامبر اسلام (ص) از نسل حضرت اسماعيل مي باشد و منظور از 12 امير همان 12 امام معصوم عليهم السلام مي باشند .



علاقمندان مي توانند براي اطلاعات بيشتر به کتاب (بشارات عهدين) نوشته دانشمند معظم جناب آقاي محمد صادقي و کتاب (محمد (ص) در تورات و انجيل) نوشته داود عبدالأحد مراجعه کنند .



يکي از معجزات غيبي قرآن اين بود که خداوند در سوره احزاب آيه 40 مي فرمايد :«محمد پيامبر خدا و آخرين پيامبران است»‌



حال اگر محمد (ص) پيامبر واقعي خدا نبود هيچگاه نمي توانست و حتي شايد لازم نمي ديد که با صراحت بگويد که بعد از او پيامبري ديگر نخواهد آمد چون به آينده اطلاع نداشت که پيامبري بعد از او نخواهد آمد .



اکنون چند روايت درباره اهميت و عظمت قرآن ذکر مي نماييم :



حضرت امام اميرالمؤمنين عليه السلام فرموده اند : از رسول خدا صلي الله عليه و آله شنيدم که فرمود : «ديري نپايد که فتنه ها برپا گردد . عرض کردم يا رسول الله ! راه فرار و رهايي از فتنه ها چيست؟ پيامبر (ص) فرمودند : «قرآن کتاب خدا»‌ کتابي که اخبار گذشتگان و آيندگان شما در آن آمده است کتابي که حل و فصل اختلافات و کشمکش هاي شما در آن مي باشد و کتابي که مي تواند حق و باطل را به آساني از هم جدا و روشن سازد . حقيقتي که هزل و شوخي در آن راه ندارد . کتابي که هر ستمگري آنرا به دور اندازد خداوند کمر او را مي شکند . آن همان ريسمان محکم الهي است که ارتباط انسان با خداي بدان وابسته است .



با همان کتاب است که گفتگوهاي باطل و بي فايده پايان مي پذيرد ، دانشمندان از خواندن و تفکر در آن سير نمي شوند و با گذشت روزگار و قرنها کهنه و فرسوده نمي شود . کتابي است که عجايب و مزاياي آن بي پايان است . اين قرآن همان گفتاري است که وقتي جنيان‌ آن را شنيدند دلباخته ي آن گرديدند و بي اختيار گفتند : ما قرآن شگفت آوري مي شنويم که که به سوي سعادت رهبري مي کند ».



همچنين در حديث ديگري حضرت امير عليه السلام مي فرمايند : «قرآن آن نور مطلق است که غروب در آن راه ندارد ، درياي عميق و پهناوري است که عمق آن پيدا نيست مايه ي عزت و سربلندي است که ياران واقعي آن خوار و مغلوب نخواهند گرديد . قرآن کتابي است که خداوند آن را سيراب کننده ي تشنگان علم و بهار دلهاي دانشمندان و آخرين مقصد نيکان و صالحان قرار داده است» .



حضرت امام صادق عليه السلام مي فرمايند : «قرآن برنامه ي سعادت و زندگي انسانهاست که از طرف پروردگارشان براي آنان تنظيم گرديده است . مرد مسلمان کسي است که برنامه ي خود را مورد دقت قرار دهد و هر روز حداقل پنجاه آيه از آن را تلاوت کند » .



اکنون چند آيه از قرآن کريم را براي تبرک مي آوريم



سوره مبارکه نساء آيه 135 : اي کساني که ايمان آورده ايد ! کاملاً قيام به عدالت کنيد براي خدا گواهي دهيد ، اگر چه اين گواهي به زيان خود شما يا پدر و مادر و نزديکان شما تمام شود . چرا که اگر آنها ثروتمند و يا فقير باشند ، خداوند سزاوارتر است که از ‌آنان حمايت کند . بنابراين از هوا و هوس پيروي نکنيد که از حق منحرف خواهيد شد .



 



سوره مبارکه آل عمران آيه هاي 133 و 134 و 135 : و شتاب کنيد براي رسيدن به آمرزش پروردگارتان و بهشتي که وسعت آن برابر ‌آسمانها و زمين است که براي پرهيزگاران آماده شده است . همانهايي که در ثروتمندي و فقر انفاق مي کنند و خشم خود را فرو مي برند و از خطاي مردم درمي گذرند و خداوند نيکوکاران را دوست دارد . همانهايي که وقتي مرتکب عمل زشتي بشوند يا به خود ستم کنند ، به ياد خدا مي افتند و براي گناهان خود طلب آمرزش مي کنند و کيست جز خداوند که گناهان را ببخشد. و بر گناه در حالي که مي دانند گناه است اصرار نمي ورزند .



 



سوره مبارکه بقره آيه 177 : نيکي ، اين نيست که به هنگام نماز روي خود را به سوي مشرق يا مغرب بچرخانيد . بلکه نيکي و نيکوکار کسي است که به خدا و روز قيامت و فرشتگان و کتاب آسماني و پيامبران (از ته قلب) باور داشته باشد و قسمتي از مال خود را با همه علاقه اي که به آن دارد به خويشاوندان و يتيمان و فقيران و واماندگان در راه و تقاضاکنندگان و بردگان انفاق مي کند ، نماز را برپامي دارد و زکات را مي پردازد و همچنين کساني که به عهد و قول خود وفا مي کنند و در برابر محروميتها و بيماريها و در ميدان مبارزه استقامت به خرج مي دهند . اينها کساني هستند که راست مي گويند و گفتارشان با عملشان هماهنگ است و اينها هستند پرهيزگاران .



 



سوره مبارکه بقره قسمتي از آيه 275 : و کساني که ربا مي خورند (در روز قيامت) برنمي خيزند مگر مانند ديوانه اي که تعادل خود را نمي تواند حفظ کند و مرتب زمين مي خورد . اين مجازات به خاطر آن است که آنها در دنيا گفتند : «داد و ستد هم مانند ربا است و تفاوتي ميان آن دو نيست» . در حالي که خدا داد و ستد را حلال کرده و ربا را حرام .



 



سوره مبارکه بقره آيه 276 : «خداوند سود ربا را نابود گرداند و صدقات را افزوني بخشد و خداوند افراد بسيار کافر گنه پيشه (يعني رباخواران) را دوست ندارد» .



 



سوره مبارکه بقره قسمتي از آيه شريفه 279 : «پس اگر ربا را ترک نکرديد آگاه باشيد که به جنگ خداوند و پيامبرش برخاسته ايد» .



 



همچنين در حديثي پيامبر اسلام(ص) مي فرمايند : «هر کس يک درهم ربا خورد مانند آن است که با مادر خود در خانه کعبه زنا کرده است» .



 



سوره مبارکه عنکبوت آيه 26 و 27 و 28 : «و لوط به ابراهيم ايمان آورد و ابراهيم گفت : من به سوي پروردگارم هجرت مي کنم که او صاحب قدرت و حکمت است . و در سن پيري اسحاق و يعقوب (اسرائيل) را به او بخشيديم و نبوت و کتاب آسماني را در نسل او قرار داديم و پاداش او را در دنيا داديم و او در آخرت از صالحان است . و لوط را فرستاديم هنگامي که به قوم خود گفت : شما عمل بسيار زشتي انجام مي دهيد که هيچ يک از موجودات جهان قبل از شما آن را انجام نداده است . شما به سراغ پسران (مردان) مي رويد و راه تداوم نسل و شرافت انسان را قطع مي کنيد و در مجلستان اعمال ناپسند انجام مي دهيد . اما پاسخ قومش جز اين نبود که گفتند : اگر راست مي گويي عذاب الهي را براي ما بياور . لوط عرض کرد : پروردگارا مرا در برابر اين قوم فاسد ياري فرما » .



 



سوره مبارکه نمل آيات 54 الي 56 : «و ياد کن لوط را که چون به قوم خود گفت : «آيا ديده و دانسته مرتکب عمل ناشايست (لواط) مي شويد ؟ آيا شما به جاي زنان از روي شهوت با مردها درمي آميزيد ؟ ]نه![ بلکه شما مردمي هستيد که خود را به ناداني زده ايد . اما پاسخ قومش جز اين نبود که گفتند : خاندان لوط را از شهرتان بيرون کنيد که آنها مردمي هستند که به پاکي تظاهر مي نمايند» .



 



سوره مبارکه هود آيات 77 الي 83 : «و هنگامي که فرستادگان ما (فرشتگان عذاب) به سراغ لوط ‌آمدند ، از آمدنشان ناراحت شد ، و قلبش پريشان گشت و گفت : امروز روز سختي است ! (زيرا آنها را نشناخت و از اين ترسيد که قوم تبهکار مزاحم آنها شوند) قوم او به قصد مزاحمت ميهمانان به سرعت به سراغ او آمدند . لوط گفت : اي قوم من ! اينها دختران منند و براي شما پاکيزه ترند با آنها ازدواج کنيد و از زشتکاري دست برداريد از خدا بترسيد و مرا در مورد ميهمانانم رسوا نسازيد آيا در ميان شما يک مرد فهميده و‌آگاه وجود ندارد؟! قوم لوط گفتند : تو که مي داني ما تمايلي به دختران تو نداريم و خوب مي داني ما چه مي خواهيم . لوط گفت : افسوس اي کاش در برابر شما قدرتي داشتم يا تکيه گاه و پشتيبان محکمي در اختيار من بود تا مي دنستم با شما زشت سيرتان ددمنش چه کنم . فرشتگان عذاب گفتند : اي لوط ما فرستادگان پروردگار توايم آنها هرگز دسترسي به تو پيدا نخواهند کرد در دل شب خانواده ات را از اين شهر حرکت ده مگر همسرت که او هم به همان بلايي که ‌آنها گرفتار مي شوند گرفتار خواهد شد . موعد عذاب آنها صبح است : آيا صبح نزديک نيست؟!



 



و هنگامي که فرمان ما فرا رسيد ، آن شهر و ديار را زير و رو کرديم و باراني از گدازه هاي آتشي و خاکستر آتشفشاني برايشان فرو فرستاديم . سنگهايي که نزد پروردگارت هدفدار شده بود و اين گونه عذاب ها از اينچنين ستمگراني دور نخواهد بود » .



 



لازم به تذکر است که يکي از علائم آخرالزمان زياد شدن عمل بسيار زشت لواط مي باشد .1



 



سوره مبارکه مائده آيه 46 و 47 : «و به دنبال پيامبران گذشته ، عيسي (مسيح) پسر مريم را فرستاديم در حالي که کتاب تورات را که قبل از او فرستاده شده بود تأييد مي کرد و انجيل را به او داديم که در آن هدايت و نور و موعظه بود براي پرهيزگاران . اهل انجيل نيز بايد به آنچه خداوند در آن نازل کرده حکم کنند و کساني که بر طبق آنچه خدا نازل کرده حکم ننمايند ، بدکارند» .



 



سوره مبارکه آل عمران آيه 54 و 55 : «و دشمنان مسيح براي نابودي او و دينش نقشه کشيدند و خداوند نيز براي حفظ او و دينش نقشه کشيد و خداوند بهترين چاره جويان است هنگامي که خدا به عيسي فرمود : من تو را برمي گيرم و به سوي خود بالا مي برم و تو را از کساني که کافر شدند پاک مي سازم و کساني را که از تو پيروي کردند تا روز قيامت بالاتر از کساني که کافر شدند قرار مي دهم . سپس بازگشت شما به سوي من است و در ميان شما در آنچه اختلاف داشتيد داوري مي کنم» .



 



سوره مبارکه آل عمران 113 و 114 و 115 : «همه مسيحيان و يهوديان يکسان نيستند گروهي از آ‌نان هستند که به حق و ايمان قيام مي کنند و پيوسته در اوقات شب آيات خدا را مي خوانند در حالي که سجده مي نمايند . به خدا و روز قيامت ايمان مي آورند و امر به معروف و نهي از منکر مي کنند و در انجام کارهاي نيک سبقت مي گيرند و آنها از صالحانند . و آنچه از اعمال نيک انجام دهند ، پاداش شايسته آن را مي بينند و خدا از پرهيزگاران آگاه است » .



 



سوره مبارکه مائده آيه 82 : «به طور مسلم ، دشمن ترين مردم نسبت به مؤمنان را يهود (منظور علما و سران آنها مي باشد) **و مشرکان خواهي يافت و به طور مسلم نزديکترين دوستان به مؤمنان را کساني مي يابي که مي گويند : «ما ياران عيسي هستيم» اين به خاطر آن است که در ميان ‌آنها ، افرادي عالم و تارک دنيا وجود دارند و آنها در برابر حق تکبر نمي ورزند» . البته به فرموده امام ششم شيعيان حضرت امام صادق (ع) (ناصبي ها از يهود هم بدترند) توضيح: ناصبي ها به گروهي گفته مي شود که نسبت به دوازده امام بي احترامي کرده و شيعيان 12 امام را مورد اذيت و آزار قرار مي دهند.



 



سوره مبارکه شمس آيه هاي 1و2و 3 : 1)والشمس و ضحاها : سوگند به خورشيد و گسترش نور آن 2)والقمر اذا تلاها : سوگند به ماه هنگامي که پس از آن مي آيد 3)و النهار اذا جلاها : سوگند به روز هنگامي که جهان را روشن سازد .



 



البته قرآن داراي يک معني ظاهري است و معاني عميق و غيرظاهري هم در بسياري از آيات وجود دارد . از جمله در همين 3 آيه فوق مي باشد . از امام ششم حضرت صادق عليه السلام روايت شده که منظور از خورشيد ، وجود مبارک پيامبر اسلام و منظور از گسترش نور آن دين اسلام مي باشد . و منظور از ماه وجود مبارک امام اول حضرت علي بن ابيطالب عليه السلام مي باشد که بعد از پيامبر حجت خدا بر تمام مردم زمين است و منظور از روز وجود مبارک امام دوازدهم (مهدي موعود (عج)) مي باشد که جهان را با نور عدل و توحيد روشن خواهند فرمود .



 



به اميد روزي که امام دوازدهم حضرت مهدي موعود عليه السلام و يار عزيزش حضرت مسيح(ع) و ساير ياران بزرگوار آن حضرت ظهور يابند و انتقام پيامبر اسلام و دختر پاک و مظلوم او يعني حضرت فاطمه زهرا عليهالسلام و دو فرزند شهيدش امام حسن و امام حسين عليه السلام را از ظالمان بزرگ تاريخ و بشريت و دوستان و پيروان آنها بگيرند و حقيقت قرآن را بر سراسر جهان حکمفرما نمايند . و اين آرزويي است که خداوند متعال همانگونه که در سوره انبياء آيه 105 فرموده است وعده آن را در کتاب هاي مقدس گذشته نيز داده است : و لقد کتبنا في الزبور من بعد الذکر ان الارض يرثها عبادي الصالحون ترجمه : و در «زبور» بعد از تورات نوشتيم : مسلماً سراسر زمين را بندگان شايسته ام وارث خواهند شد.



 



ضمناً از پيامبر اسلام(ص) روايات بسيار زيادي درباره امام دوازدهم بعد از خود و اينکه او از فرزندان فاطمه (ع) است نقل شده است که جناب آقاي آيت اله صافي گلپايگاني در کتاب ارزشمند و معروف خود به نام «برگزيده روايات درباره امام دوازدهم (عج)» صدها روايت را از دهها کتاب معتبر شيعه و اهل سنت درباره وجود مبارک امام دوازدهم از پيامبر اسلام (ص) جمع آوري نموده اند .



در پايان چند بيت شعر تقديم به حضرت امام زمان (عج)



شاها درخت د ين تويي ، پيوند ماء و تين تويي ، در سينه سينين تويي ، زيتون تويي و تين تويي



مقصود زين آئين تويي ، و رشد زمين زير و زبر ، اي يار غايب از نظر



روي تو ديدم جان شدم ، وز صنع تو حيران شدم ، از نرگست گريان شدم وز هيبتت آرام شدم



اي پادشاه بحر و بر ، اي يار غايب از نظر



اي پادشاه جم بيا ، وي قبله اعظم بيا ، اي صاحب خاتم بيا ، اي منجي عالم بيا ،



اي وارث آدم بيا ، وي زاده خير البشر ، اي يار غايب از نظر



بنگر شها روي زمين ، با آن نگاه نازنين ، از لاله و از ياسمين ، از ظلم و جور و کفر و کين



از هند و ري تا روم و چين عالم به راهت منتظر ، اي يار غايب از نظر



 



منتخبي از سخنان امام اميرالمؤمنين (ع) در نهج البلاغه



لزوم پيروي از اهل بيت (خطبة‌97 نهج البلاغه) به اهل بيت پيامبر خود بنگريد و به همان سو رويد که آنان مي روند و شيوة‌ آنان را پيروي کنيد . که شما را از دايرة هدايت خارج نمي کنند . و به گرداب گمراهي باز نمي گردانند . اگر ايستادند بايستيد و اگر حرکت کردند حرکت کنيد . از آنان جلو نيفتيد که گمراه مي شويد و عقب نمانيد که هلاک مي گرديد .



 



تداوم امامت تا ظهور امام دوازدهم عليه السلام : (خطبة 100 نهج البلاغه) : بدانيد که آل محمد (ص) همچون ستارگان آسمان هستند ، هرگاه ستاره اي غروب کند ستارة ديگري طلوع نمايد . گويي مي بينم که در زمان ظهور مهدي (ع) خداوند نمعت هايش را بر شما کامل نموده و شما را به آرزوهايتان رسانده .



 



عظمت اهل بيت : (خطبه 109 نهج البلاغه) : ما درخت نبوت ، جايگاه فرود رسالت ، محل آمد و شد فرشتگان ، معدن هاي علم و چشمه هاي حکمتيم ، ياران و دوستان ما در انتظار رحمت پروردگارند و دشمنان و کينه توزان ما در انتظار کيفر و لعنت خداوند به سر مي برند .



 



ضروت پيروي از امامان دوازده گانه :(خطبة 154 نهج البلاغه) : جمعي در درياي فتنه غرق شدند ، به بدعتها چنگ زدند و سنت ها را رها کردند . مؤمنان گوشه اي نشستند و گمراهان و دروغ گويان به زبان آمدند . ما اهل بيت همچون پيراهن تن پيامبر به او نزديک هستيم . ما ياران و گنجينه هاي علم و ابواب رسالتيم ، به درون خانه جز از درب آن نمي توان در آمد و هر کس از غير در وارد شود او را دزد خوانند . آيات کريمة قرآن دربارة اهل بيت است و آنان ذخاير خداي رحمانند . اگر سخني بگويند راست گويند و اگر خاموش باشند کسي بر آنان پيشي نگيرد .



 



فضيلت امامان معصوم عليهم السلام : (خطبه 152 نهج البلاغه) :امامان معصوم از سوي خداوند اداره کنندة امور مردم و مراقب بندگان خدا هستند . تنها کساني که آنان را مي شناسند و آنان نيز او را مي شناسند وارد بهشت مي شوند و کسي که آنان را انکار دارد و آنان نيز او را انکار دارند وارد دوزخ مي گردد .



 



آخر الزمان: (خطبه 103 نهج البلاغه) :در آخرالزمان نجات نمي يابد مگر مؤمني که گمنام است . اگر در ميان مردم باشد شناخته نمي شود ، و اگر در ميان جمع نباشد به جستجويش برنخيزند . آنان چراغ هاي هدايت و نشانه هاي روشن اند براي کساني که در تاريکي راه مي پيمايند . اينان سخن چيني نمي کنند و عيبهاي نهان ديگران را فاش نمي کنند و سخن بيهوده بر زبان جاري نمي کنند . خداوند درهاي رحمت خويش را به روي آنان مي گشايد و رنج و سختي عذاب خويش را از آنان برطرف مي سازد . اي مردم به زودي زماني بر شما خواهد آمد که اسلام را واژگون کنند (که هر چه در آن است بريزد) اي مردم خداوند شما را پناه داده از اين که بر شما ستم کند . ولي پناه نداده و تضمين نکرده که شما را آزمايش نکند . خداي جليل و بزرگ فرموده : «ان في ذلک لايات و ان کنا لمبتلين » همانا در اين امر نشانه هايي است و ما آزمايش کننده ايم (سوره مبارکه مؤمنون آيه 30).



 



فضيلت ياد خدا و آموختن قرآن : (خطبه 110 نهج البلاغه) : خدا را ياد کنيد و به آن بشتابيد که بهترين ذکر است . و به آنچه پارسايان را وعده داده رغبت کنيد که وعدة او راست ترين و عده هاست ، و از رهنمودهاي پيامبرتان پيروي کنيد که برترين هدايت است ، و به سنت او عمل کنيد که هدايت کننده ترين سنت هاست . و قرآن را بياموزيد که بهترين سخن است و آن را نيک بفهميد که بهار دلهاست و از نورش درمان بجوئيد که شفاي سينه هاست ، و آن را نيکو تلاوت کنيد که سودمندترين سرگذشت هاست .



 



دشمني سران قريش با پيامبر : (خطبه 192 نهج البلاغه) : من با پيامبر (ص) بودم آنگاه که سران قريش نزد ايشان آمدند و گفتند : اي محمد تو چيزي را ادعا مي کني که بسي بزرگ است و پدرانت و احدي از خاندانت تا کنون آن را ادعا نکرده اند . ما از تو چيزي مي خواهيم که اگر آن را بپذيري و به ما نشان دهي مي فهميم که تو پيامبر و فرستاده خدايي و اگر چنان نکني مي فهميم که دروغگويي ، پيامبر (ص) فرمودند : چه مي خواهيد ؟ گفتند : اين درخت را براي ما بخوان تا از ريشه در آيد و پيش آيد و در برابرت بايستد پيامبر (ص) فرمودند : خداوند بر هر کاري تواناست ، اما ايا اگر خداوند براي شما چنين کرد ايمان مي آوريد و به حق شهادت مي دهيد ؟ گفتند : آري ، پيامبر (ص) فرمودند : پس من آنچه را که مي خواهيد به شما نشان مي دهم ولي مي دانم که شما به راه خير باز نمي گرديد . در ميان شما کساني هستند که به چاه افکنده مي شوند ] اين از پيشگويي هاي پيامبر (ص) بود . سالها بعد در جنگ بدر جسد عتبه و شيبه پسران ربيع و اميه و پسران عبد شمس و ابوجهل و تني ديگر از مشرکان قريش در چاه افکنده شد [ و نيز کسي است که جنگ احزاب را فراهم مي آورد . ] او همان ابوسفيان پدر معاويه است که جنگ احزاب را شکل داد و سرانجام شکست خورد و اين نيز از پيشگويي هاي پيامبر (ص) بود که سالها بعد تحقق يافت[ . آنگاه پيامبر (ص) فرمودند : اي درخت ، اگر به خدا و روز قيامت ايمان داري و مي داني که من فرستاده خدا هستم . به اذن خدا با ريشه از زمين کنده شو و به پيش آي و در برابر من بايست . سوگند به خدايي که پيامبر (ص) را به حق برانگيخت درخت با ريشه هايش از زمين کنده شد و در حالي که آوازي شديد و صدايي چون صداي بال پرندگان داشت تا آنکه مانند پرنده اي بال گشود و نزد پيامبر (ص) ايستاد . و شاخه هاي بلند خويش را بر سر پيامبر (ص) قرار داد . قوم قريش اين حادثه را مشاهده کردند از روي برتري خواهي و تکبر گفتند : حال بگو نصف درخت به مکان اولش برگردد و نصف ديگر باقي بماند . پيامبر (ص) نيم تنة درخت را فرمود که باز گردد و او بازگشت . من گفتم : لا اله الا الله ، اي رسول خدا من اولين کسي هستم که به تو ايمان مي آورد ، و نخستن کسي هستم که گواهي مي دهد به پيامبري تو اما ديگران جملگي گفتند : تو جادوگري دروغگو که جادويت شگفت و ماهرانه است ! و آيا رسالت تو را جز امثال اين شخص (يعني اميرالمؤمنين عليه السلام) قبول مي کند؟



 



اهميت دانش:(خطبه 105 نهج البلاغه) :پس به سوي دانش بشتابيد ، پيش از آنکه بوتة آن خشک شود و فرصت گرفتن علم از منبع آن و اهل آن دست رود . و از کار زشت باز ايستيد و ديگران را از آن بازداريد . چه به باز ايستادن پيش از باز داشتن مأموريد .



 



دشواري ايمان :(خطبه 189 نهج البلاغه) : حقيقت امر ما هل بيت دشوار است و بر مردم سخت آيد و آن را جز بندة مؤمني که خداوند قلبش را براي ايمان آزموده تحمل نتواند کرد و جز سينه هاي امين ، و عقل هاي متين در نيابد و فرا نگيرد . اي مردم پيش از آنکه مرا از دست دهيد پرسش هاي خود را باز گوييد که من به راههاي آسمان داناتر از راههاي زمينم .



 



--------------------------------------------------------------------------------






1ـ سلمان فارسي از پيامبر اسلام (ص) نقل مي کند که فرمودند در آخر الزمان منکر معروف مي شود و معروف منکر . انسان امانتدار خائن شمرده مي شود و خائن امانتدار ، دروغگو راستگو شمرده مي شود و راستگو دروغگو ، نماز ضايع مي شود و در آن وقت اکتفا کنند مردان به مردان و رياست زنان رواج مي يابد و نشستن کودکان به منبرها ، نقش و طلاکاري کنند مسجدها را مانند معابد يهود و تعظيم کنند ثروتمندان را ، ‌آرايش کنند مردات امت من به مانند زنان و در آن وقت تغيير در دين ظاهر مي شود و به نيرنگ حلال کنند ربا را و داد و ستد شود رشوه و در آن وقت طلاق زياد گردد و جاري نشود حدي براي خداوند و اشرار امت بر آنان مسلط گردند . ياد گيرند قرآن را براي غير خدا تا اينکه مؤمن شود خوارتر از همه . جثه ‌آنها مانند آدميان است و دل آنها دل شياطين .



** - دليل اين امر اين بوده است که اکثر علماي يهود 3 صفت بسيار زشت داشته اند :



1)تحريف کننده دين خدا و احکام الهي براي خوشايند زمامداران



2)پول پرست و مال اندوز



3)بنده قدرت و تشنه قدرت بودند .



لذا در تاريخ مي بينيم که تعداد زيادي از پيامبران الهي مثل حضرت عيسي و زکريا ـ توسط اين گروه از علماي يهود مورد اذيت و آزار فراوان قرار گرفتند و حتي تعداد زيادي از پيامبران و صالحان توسط آنها به شهادت رسيدند مانند حضرت زکريا و حضرت يحيي (ع) البيته اين مسأله فقط به دين يهود اختصاص ندارد و حتي در اسلام که دين حق خداوند در زمين است اگر روحانيت آنها چنين صفاتي پيدا کنند اين آيه شريفه شامل آنها هم مي شود